Vastenoverweging

Tijd voor een reset

Soms moeten we een patroon door­bre­ken. Wie vast zit in een patroon van te veel werk kan beter tij­dig afstand nemen, dan kan een vakantie won­de­ren doen; wie altijd met een bepaalde negatieve blik een andere persoon bekijkt, moet mis­schien die persoon eens op een andere manier ont­moe­ten of zon­der oor­deel en met alle tijd luis­te­ren naar die persoon om hem of haar te leren verstaan. Wie merkt dat hij altijd voor het­zelfde probleem komt te staan, moet mis­schien toch een andere aanpak proberen, enz­voorts...

Zo zou ik nog allerlei voor­beel­den kunnen noemen van situaties waarin het goed is afstand te nemen en met nieuwe ogen en een ander hart te kunnen kijken, een nieuw begin te kunnen maken.

Tijd voor een nieuw begin

Zo zijn we vandaag ook deze veer­tig­da­gen­tijd be­gon­nen. Die gaat over een nieuw begin, een herij­king en her­bron­ning van ons leven, waar dat leven mis­schien toch sluipen­der­wijs door iets te veel ik-gericht­heid en ma­te­ri­alisme beïn­vloed is geraakt.

Mis­schien cirkelen we te veel om ons­zelf heen en merken we dat niet eens, zo gaat het vaak. Het is zo men­se­lijk: dat we gelei­de­lijk zijn gaan vin­den dat we ergens recht op hebben, dat we gelei­de­lijk iets normaal zijn gaan vin­den, waar we vroe­ger verre van zou­den blijven, gelei­de­lijk ons­zelf nog wat meer gunnen en zo de gericht­heid op ons eigen goede leventje bijna ongemerkt ver­ster­ken, dat we het gelei­de­lijk normaal zijn gaan vin­den dat we altijd zo nega­tief over die persoon zijn gaan denken en spreken, enzo­voorts.

Reset

Eenmaal per jaar krijgen we gelegen­heid tot een grote ‘reset’, terug naar de fabrieksin­stel­lingen en die fabrieksin­stel­lingen zijn, die waar­mee we geschapen zijn dat we naar Gods beeld en gelijkenis zijn gemaakt. Laat dus het negatieve in jet leven niet gaan over­heer­sen.

Kokosmat

Ik ontmoette iemand die toen hij zag dat ik een gees­te­lij­ke was zich erover beklaagde dat hij vroe­ger thuis de rozen­krans moest bid­den, geknield op een kokosmat; die negatieve erva­ring was lei­dend gewor­den en de man had al gaande door het leven zijn geloof verloren. Toch gaat het geloof niet om die kokosmat maar om je per­soon­lijk contact met de Heer. Laat dus het negatieve, een negatieve erva­ring je niet over­heer­sen!

Een vurige atheïst

In Haar­lem woont of woonde een man - ik weet niet of hij nog leeft - die vroe­ger pries­ter is geweest. Op een gegeven moment is hij uitgetre­den en de Kerk kreeg van alles de schuld. Als je hem zag begon hij er meteen over. Zo werd hij atheïst met de vurig­heid van een mis­sio­na­ris.

Vastgehaakt

Zo kunnen we allemaal op een gegeven moment een haakje krijgen waaraan ons leven vast blijft zitten, een haakje van negatieve gevoelens en die brengen ons in een andere rich­ting. Als we die negatieve gevoelens niet een goede plaats kunnen geven - of dat tenminste serieus proberen -, eten die gevoelens ons als het ware op.

Dan moeten we eigen­lijk even ‘resetten’. Dat is de oproep van de Veer­tig­da­gen­tijd: Maak een nieuw begin. Zet stappen om jezelf los te laten en je te kunnen openen. Laat dat negatieve los, geef het af, om je te openen voor iets moois.

Drie thema's

Vandaar die drie thema’s van deze veer­tig­da­gen­tijd:

1. Vasten
   zo laat je een beetje los wat jij denkt voor jezelf nodig te hebben
2. Aalmoezen
   ook door aan anderen te denken die het min­der hebben, laat je jezelf los
3. Gebed
   ook door je tot God te richten, laat je los dat je zelf het middel­punt van alles moet zijn

Aalmoezen, vasten en gebed om wat leger te wor­den van ons­zelf en wat voller van de naaste en van God.

+ Mgr. J.W.M. Hendriks