Terugblik op mijn priesterwijding

foto: Wim Koopman

Een kleine week na mijn pries­ter­wij­ding mag ik terugkijken op een in­druk­wek­kende en veelbewogen week. De pries­ter­wij­ding van 10 juni jongsle­den was voor mij de afslui­ting van een lange weg. Maar een echte afslui­ting is het ook weer niet. Eigen­lijk is het meer zoals het ingaan van een nieuwe fase in je leven. En hier heb ik enorm veel zin in.

De dag van de pries­ter­wij­ding was voor mij erg mooi. Ik heb erg genoten van de wij­dings­plech­tig­heid. Eigen­lijk had ik verwacht toch wel wat zenuwach­tig te zijn. Maar dit was niet het geval. Alle onder­de­len van de wij­ding heb ik heel bewust mee­ge­maakt. Het moment van de wij­ding zelf, de handopleg­ging en het wij­dings­ge­bed, heb ik heel intens beleefd. Ik vond het heel bij­zon­der dat onze voor­ma­lige pastoor, Mgr. van den Hout, mij mocht bekle­den met de pries­ter­lijke gewa­den. Maar uit­ein­delijk is het meest bij­zon­dere moment geweest dat ik werd uit­ge­no­digd om met de collega-pries­ters de eucha­ris­ti­sche liturgie te vieren. Bij het betre­den van het pries­ter­koor fluisterde de ceremonie­mees­ter mij in de oren: “jij zit rechts van de bis­schop”. Toen dacht ik: “oh ja, dat klopt…ik ben er nu ook een (= pries­ter)”. Na de wij­dings­plech­tig­heid had het semi­na­rie een receptie geor­ga­ni­seerd in de semi­na­rie-tuin. Het was heel mooi weer. Er waren veel mensen en de reacties waren heel harte­lijk en betrokken.

Op zon­dag 11 juni heb ik dan voor het eerst de Eucha­ris­tie mogen vieren in de pa­ro­chie. Het was een grootse belevenis om met de collega’s van het pas­to­rale team aan het altaar te mogen staan. Na de Mis werd ik tot mijn verras­sing op het kerk­plein toegezongen. De harmonie speelde voor mij een aantal lie­de­ren en ver­vol­gens zijn we met allen in een pro­ces­sie naar de Leyenstein gegaan. Hier had de pa­ro­chie een receptie geor­ga­ni­seerd. Het was erg gezellig en ontspannen. Het heeft me erg goed gedaan om te zien dat veel pa­ro­chi­anen zo met me hebben meegeleefd. Het is zo be­lang­rijk en zo fijn om gedragen te wor­den door anderen.

Al met al is het weekend van de 10^e en 11^e juni voor mij een groot feest geweest. Ik wil het pa­ro­chie­bestuur, de diverse contact­groepen en alle pa­ro­chi­anen bedanken voor de harte­lijke gelukwensen en de geschenken die ik heb ont­van­gen. Ik ben er echt heel dank­baar voor en blij mee.

Tot spoe­dig!

Kape­laan Sacha Steijaert