Terugblik op mijn priesterwijding

foto: Wim Koopman

Een kleine week na mijn priester­wijding mag ik terugkijken op een indruk­wek­kende en veelbewogen week. De priester­wijding van 10 juni jongsleden was voor mij de afsluiting van een lange weg. Maar een echte afsluiting is het ook weer niet. Eigenlijk is het meer zoals het ingaan van een nieuwe fase in je leven. En hier heb ik enorm veel zin in.

De dag van de priester­wijding was voor mij erg mooi. Ik heb erg genoten van de wijdings­plechtigheid. Eigenlijk had ik verwacht toch wel wat zenuwachtig te zijn. Maar dit was niet het geval. Alle onderdelen van de wijding heb ik heel bewust mee­ge­maakt. Het moment van de wijding zelf, de handoplegging en het wijdings­ge­bed, heb ik heel intens beleefd. Ik vond het heel bijzonder dat onze voormalige pastoor, Mgr. van den Hout, mij mocht bekleden met de priesterlijke gewaden. Maar uit­ein­de­lijk is het meest bijzondere moment geweest dat ik werd uitgenodigd om met de collega-priesters de eucharistische liturgie te vieren. Bij het betreden van het priesterkoor fluisterde de ceremonie­mees­ter mij in de oren: “jij zit rechts van de bisschop”. Toen dacht ik: “oh ja, dat klopt…ik ben er nu ook een (= priester)”. Na de wijdingsplechtigheid had het seminarie een receptie geor­ga­ni­seerd in de seminarie-tuin. Het was heel mooi weer. Er waren veel mensen en de reacties waren heel hartelijk en betrokken.

Op zondag 11 juni heb ik dan voor het eerst de Eucha­ris­tie mogen vieren in de parochie. Het was een grootse belevenis om met de collega’s van het pastorale team aan het altaar te mogen staan. Na de Mis werd ik tot mijn verrassing op het kerk­plein toegezongen. De harmonie speelde voor mij een aantal liederen en vervolgens zijn we met allen in een processie naar de Leyenstein gegaan. Hier had de parochie een receptie geor­ga­ni­seerd. Het was erg gezellig en ontspannen. Het heeft me erg goed gedaan om te zien dat veel parochianen zo met me hebben meegeleefd. Het is zo belangrijk en zo fijn om gedragen te worden door anderen.

Al met al is het weekend van de 10^e en 11^e juni voor mij een groot feest geweest. Ik wil het parochie­bestuur, de diverse contact­groepen en alle parochianen bedanken voor de hartelijke gelukwensen en de geschenken die ik heb ontvangen. Ik ben er echt heel dankbaar voor en blij mee.

Tot spoedig!

Kape­laan Sacha Steijaert