We hebben een nieuwe bisschop!
Veel dank aan Mgr. Hurkmans
In een bomvolle Sint-Janskathedraal is zaterdag 14 mei 2016 officiëel afscheid genomen van Mgr. Hurkmans als bisschop van ’s-Hertogenbosch. Met het plaatsnemen op de bisschopszetel, helemaal vooraan bij het hoogaltaar, werd Mgr. De Korte onze bisschop.
In het openingswoord sprak Mgr. Mutsaerts: “Er zijn mensen die van u een Brabander willen maken (...) maar blijft u toch vooral uzelf!”. Daarna werd de apostolische brief ondertekend en voorgelezen van de kansel. In stoet begeleide Mgr. Hurkmans vervolgens de nieuwe bisschop naar de speciaal opgepoetste bisschopszetel en was de bisschopswissel een feit.
Homilie
Mgr. De Korte begon zijn homilie, aansluitend aan de feestdag van 14 mei, met de uitverkiezing van de apostel Matthias nadat Judas Christus heeft verraden, wroeging krijgt en zelfmoord heeft gepleegd. Twee kandidaten voldoen aan de zeer bepaalde voorwaarden: ze moeten het openbare leven van Jezus hebben meegemaakt tot en met zijn arrestatie en kruisiging en hij moest getuige zijn van de opstanding. Het lot bepaalt uiteindelijk dat Matthias wordt toegevoegd aan de de groep van elf apostelen.
Matthias moest getuige zijn van de opstanding. Die opstanding is iets dat we bijna niet kunnen bevatten. Bij zijn aantreden als bisschop van ’s-Hertogenbosch en als opvolger van de apostelen wil Mgr. De Korte dat ook: Getuige zijn van de opstanding. Hij beschouwt het als zijn belangrijkste taak om mensen bij Christus te brengen en te houden.
De nieuwe bisschop noemde speciaal twee bisschoppen die hem in Bisdom ’s-Hertogenbosch zijn voorgegaan: Mgr. Bekkers, 50 jaar geleden overleden en begraven in Sint Oedenrode en Mgr. Hurkmans die zich als pastoor, rector van het Grootseminarie, vicaris en bisschop zo dienstbaar de vele vele jaren heeft ingezet. Hij wenste hem goede moed bij zijn nieuwe taak als rector van de Friezenkerk in Rome.
De nieuwe bisschop vervolgde zijn homilie met het herhalen van de oproep van Mgr. Hurkmans in de nieuwsbrief van het bisdom om de onvruchtbare verdeeldheid te overwinnen en ons rondom de nieuwe bisschop te scharen. Juist in deze tijd hebben we niet de mogelijkheid negatieve energie te verspillen.
Het katholieke huis is altijd een heel groot huis geweest met ruimte voor velen, met vele spiritualiteiten, met vele accenten. Maar misschien de belangrijkste reden voor het overwinnen van de verdeeldheid wordt aangereikt door het Evangelie van vandaag: Christus zegt: niet jullie hebben Mij uitgekozen, maar Ik u. Wie zijn wij dan om elkaar niet te accepteren?
Mgr. De Korte drong er op aan om onze verantwoordelijkheid van het Doopsel te nemen. In deze ‘jaren van de waarheid’, van overdrachtscrisis met vele senioren en weinig jonge mensen, riep hij op om genoeg middelen ter beschikking te stellen aan de geloofsgemeenschap om goed te kunnen blijven functioneren. Daarbij noemde hij niet alleen geldcollectes, maar ook tijdcollectes.
Hij sprak: “De bisschop kan op zijn kop gaan staan, maar er is zoveel katholiek leven als de Bossche katholieken zelf zullen waarmaken.” Iedereen wordt opgeroepen om eendrachtig te bouwen aan een kerk die hartelijk, gastvrij en helder is.
Religieuzen hebben een grote rol gespeeld bij de emancipatie van de katholieken in het Bossche bisdom. Zij hebben bijgedragen aan de humanisering van de samenleving door scholen en ziekenhuizen te bouwen. Het katholieke leven in het bisdom gestalte te geven. Vooruit kijken met Christus als onze heer en herder.
De bisschop benadrukte vervolgens dat hij een oecumenisch hart heeft. Toenadering van de laatste halve eeuw is een groot geschenk van Gods Geest. De overeenkomsten zijn groter dan de verschillen. Gezamenlijk geworteld in het geloof in de God van Israël, in de verzoening van Goede Vrijdag en gezamenlijk de drie-ene God belijden.
Wij kunnen in Brabant niet aan de Mariadevotie voorbijgaan. Overal zijn er Mariakapellen en natuurlijk in de kathedraal de Zoete Moeder van Den Bosch. We mogen onze gebeden via Maria bij God brengen. Maria als Moeder van de Heer, Moeder van Christus.
Resumerend benoemde de bisschop nogmaals zijn drie speerpunten: dicht bij Christus blijven, de verdeeldheid overwinnen en de verantwoordlijkheid van het doopsel gestalte geven. “Dat de Pinkstergeest die komende is, ons daartoe in staat zal stellen.”
Dankwoord Mgr. Hurkmans
In het dankwoord dat Mgr. Hurkmans aan het einde van de Eucharistieviering uitsprak, blikte hij terug op 28 jaar dienst in de leiding van de Kerk, de laatste 18 jaar als bisschop. Daarbij noemde hij het Heilig Jaar 2000, het Mariajaar 2003, het 450-jarig bestaan van het bisdom 2009 maar ook de ingrijpende reorganisatie vanaf 2009.
Hij dankte alle geledingen van het bisdom: staf, medewerkers, priesters, familieleden, goede vrienden, in het bijzonder zijn ouders, Uchesius Smits, pater Groenen en Mgr. Lescrauwaet. Mgr. Bluyssen die hem priester wijdde en Mgr. Ter Schure met wie hij zoveel jaren mocht werken, Mgr. Mutsaerts en vicaris-generaal Van den Hout.
Tot besluit sprak Mgr. Hurkmans: “Mijn opvolger wens ik vreugde en zegen toe en ik beloof in eerbied en gehoorzaamheid dienstbaar te zijn. Priesters en u allen vraag ik: wees een teken en instrument van eenheid en vrede om de Kerk een fris gezicht te geven in deze tijd. Dit vraagt geduldig, met liefde in de spanning staan van het leven.”
Nieuw wapen
Met de benoeming tot de zeventiende bisschop van ’s-Hertogenbosch is voor Mgr. dr. G.J.N. de Korte een nieuw bisschopswapen ontworpen.
Mgr. De Korte heeft gekozen voor een nieuw wapen om aan te geven dat voor hem een nieuwe fase in zijn leven als bisschop aanbreekt. Hij wil de komende tijd zijn beste krachten voor het bisdom van ’s-Hertogenbosch geven. De bisschop zal dat doen vanuit het motto dat hij in 2001 bij zijn bisschopswijding in Utrecht koos: Confidens in Christo - In vertrouwen op Christus.
Fotoserie
Fotograaf Ramon Mangold maakte de prachtige foto’s.
