Askruisje

Op 26 februari - Aswoens­dag begint de voor­be­rei­ding op Pasen met de Veer­tig­da­gen­tijd en het ont­van­gen van het Askruisje. Dat kan in de Bom­me­ler­waard tij­dens de volgende vie­rin­gen.

Askruisje

Het blijft ieder jaar een apart gebeuren: een askruisje halen met Aswoens­dag. Voor de meeste kerk­gan­gers is het een van­zelf­spre­kend­heid om de jaar­lijkse veer­tig­da­gen­tijd goed in te zetten en een teken te stellen: ik wil er echt werk van maken om zon­dige ac­ti­vi­teiten en ge­woon­ten achter te laten en mijn leven weer op Jezus Christus af te stemmen.

As uit de kachel of het crematorium?

Een tijd gele­den sprak ik met kin­de­ren over Aswoens­dag en één van hen vroeg mij waar die as vandaag kwam. Ik liet ze raden. Er kwamen ideeën van "uit de kachel van de pastoor" tot "uit het crematorium". De as die we gebruiken wordt door onze kosters gemaakt van palm­tak­jes van vorig jaar. De mooie groene palm­tak­jes van vorige jaar zijn verdroogd en verdord, die wor­den verbrand en daar­mee wor­den we dan getekend. Bij de ze­ge­ning van de as komt daar nog wat wij­wa­ter bij zodat de as blijft plakken en er een mooi kruisje getekend kan wor­den.

Bijbels

Het gebruik van as is heel Bijbels. In de Bijbel vin­den we op heel wat plaatsen dat mensen zich als teken van vasten en berouw en rouw, bestrooien met as en stof. Aan­slui­tend bij die Bijbelse traditie kan de pries­ter, in plaats van een kruisje met as op het voor­hoofd te tekenen, ook as over het hoofd van de gelo­vi­gen strooien. Hier zien we hoe Paus Bene­dic­tus met as wordt bestrooid en zelf ook een kar­di­naal met as bestrooid .

‘Bekeert u’

Wanneer de pries­ter de gelo­vi­ge bestrooit of tekent met as dient hij daarbij iets te zeggen. De eerste moge­lijk­heid die het missaal aangeeft is: "Bekeert u en open uw hart voor het evan­ge­lie". Het is een ver­wij­zing naar de oproep waar­mee Jezus zijn optre­den in Galilea begint: "De tijd is aangebroken, het ko­nink­rijk van God is nabij: kom tot inkeer en hecht geloof aan dit goede nieuws" (Marcus 1, 15).

‘Bedenk dat gij stof zijt’

Per­soon­lijk gebruik ik bij het tekenen met askruisjes de tweede moge­lijk­heid van het missaal en die ook het meest bekend is: “Mens, gedenk dat gij stof zijt en tot het stof der aarde weder­keert.” Deze zin is een ver­wij­zing naar het eerste Bijbel­boek, naar het boek Genesis. Wanneer God na de zondeval het vonnis over de mens­heid uitspreekt zegt Hij: “Zweten zul je voor je brood, totdat je terug­keert tot de aarde, waaruit je bent geno­men: stof ben je, tot stof keer je terug.” (Genesis 3,19)

We zijn allemaal ster­fe­lijk

Het askruisje nodigt ons uit om oog te hebben voor wat wer­ke­lijk be­lang­rijk is in het leven: onze band met God, onze band met onze mede­mensen, hoe beant­woord ik met mijn leven aan Gods Plan? We zijn allemaal ster­fe­lijk, vroeg of laat gaan we allemaal dood. Uit­ein­de­lijk zullen we allemaal zoals het mooie groene palmtakje van weleer verdorren en ver­gaan. Eens zullen we voor God ver­schij­nen en zal Hij ons vragen wat we met ons leven hebben gedaan.

Gelukkig als je oog hebt voor wat wer­ke­lijk be­lang­rijk is en wat on­ver­gan­ke­lijk is. Die gedachte zal er ons mis­schien toe aan­zet­ten om anders te gaan leven, Jezus Zijn plaats te geven in ons leven die Hem toe­komt en dichter bij het evan­ge­lie te gaan staan. Het zal ons laten zien dat onze carrière en mate­rië­le welstand eigen­lijk rela­tief zijn. Daar nodigt het askruisje ons bij­zon­der toe uit.

Pastoor A. Penne
www.pries­terpenne.be