Sint Maarten

Sint Maarten, zoals Martinus in onze streken ver­trouwe­lijk wordt genoemd, is in het Wes­ter­se Chris­ten­dom één van de meest vereerde heiligen. Zijn feest­dag is op 11 no­vem­ber. Hij werd geboren in 316 in het hui­dige Hongarije.

Martinus is de zoon van een officier. Zijn vader dient in het leger van de keizer van Rome, dus ook hij wordt soldaat. Hij trekt als soldaat door veel lan­den. Hij komt in Frank­rijk, in Duits­land en na­tuur­lijk ook in Italië. Martinus heeft dan al veel van Jezus gehoord. Wanneer hij ongeveer twin­tig jaar is, ontmoet hij een bevlogen bis­schop, waardoor hij christen wil wor­den.

Hij verlaat het leger en wil monnik wor­den, maar de mensen willen dat hij hun bis­schop wordt. Martinus verschuilt zich daarom in een ganzenhok, maar de ganzen verra­den hem; hij ont­komt niet aan zijn roe­ping om bis­schop te wor­den. Martinus was niet alleen een in­spi­re­rend mens, maar ook heeft hij veel kerken en klooster opgericht. Op een van zijn missiereizen sterft Martinus. Het is 8 no­vem­ber van het jaar 397. Op 11 no­vem­ber wordt hij in Tours begraven. Martinus is de patroon van Frank­rijk geweest.

Een beroemd legende over Martinus is, dat hij zijn soldaten­man­tel deelt met een verkleumde bede­laar. Zijn medesoldaten lachen hem hier­voor uit, maar ’s nachts verschijnt Jezus aan hem in een droom, mét een halve man­tel. Jezus spreekt de woor­den uit het Evan­ge­lie van Matteus: “Wat jij aan de minste der mijnen hebt gedaan heb jij aan mij gedaan”.

Ook wij wor­den uitgedaagd om keuzes te maken uit liefde voor anderen, want God zèlf is liefde. Zoals Martinus tegen zijn wil bis­schop werd, nemen wij soms taken ook taken op ons, of doen we dingen voor anderen, omdat we zien dat niemand anders het doet. Zoals Martinus uitgelachen werd omdat hij zijn man­tel deelde, voelen wij ons ook mis­schien bekeken, als we iemand helpen of iets weg­ge­ven, terwijl we het zelf ook goed kon­den gebruiken. Delen is meer dan geven van je overvloed, het is een deel van je leven door de zorg voor anderen laten bepalen.

We vin­den Martinus’ man­tel (pallium) terug in het wapen van Utrecht, maar ook is hij patroon van de man­tel­zor­gers (pallia-tieve zorg) en een flink aantal kerken in de Bom­me­ler­waard zijn naar deze in­spi­re­rende heilige vernoemd.