Aswoensdag of Valentijnsdag?
In 2018 valt Valentijnsdag precies op de eerste dag van de veertigdagentijd. Voor menigeen kan het contrast niet groter zijn. Rond Valentijnsdag hangt de geur van uiterlijk vertoon en commercie, terwijl bij Aswoensdag de geur van inkeer en belangeloosheid ons hoort te prikkelen.
Aswoensdag
Met Aswoensdag begint de veertigdagentijd. Voor de Kerk is het één van de twee verplichte vasten-en onthoudingsdagen. Ik vermoed dat er weinig mensen zijn, die bij deze beschrijving gelijk een warm gevoel krijgen. Het klinkt mijzelf ook eerder als een belastende opdracht, dan als hartelijke uitnodiging in de oren. Misschien komt dat ook wel door het gevoel dat we vooral iets moeten opgeven en inleveren.
Ruimte maken
In de veertigdagentijd willen we juist ruimte maken, voor iets wat ons rijker maakt en ons leven gelukkiger. Misschien zou je het kunnen vergelijken met het opruimen van je kamer. Je kijkt er tegenop, om het te ordenen en op te ruimen. Als het echter is opgeruimd, dan voel je je echter ook vaak opgeruimder. Misschien dat je je zelfs rijker voelt, doordat je weet iets teruggevonden hebt, wat je al een tijdje kwijt was? Is dat ook niet zo bij het opruimen van onze binnenkamer?
Opruimen
Het kost moeite om je dagelijkse ritme te doorbreken. Snoepen, drinken, televisiekijken, gamen, whatsappen e.d. en andere gewoonten, kunnen gemakkelijk een afleiding zijn, en voor jezelf een excuus om je binnenkamer niet op te hoeven ruimen. Je komt dan bij de vraag, of het écht nodig is. Vaak belemmert het ons om aandacht te geven aan wat ons dwarszit, of wat belangrijk is, maar waaraan we voorbij leven. Het zoeken van stilte of bezinning, is echter ook iets wat God ons gunt. Het in gesprek gaan met elkaar of het geven van meer aandacht en zorg aan de ander, is waar we ook de zorg van God voor óns mogen ontdekken.
Valentijnsdag
Het is eigenlijk wel mooi dat het begin van de veertigdagentijd met Valentijnsdag samenvalt. Want God gunt het ons zó graag, dat we met een opgeruimd gemoed door het leven gaan. God gunt het ons zo graag, dat we goed met elkaar omgaan, en dat wat ons belemmert om zorg en aandacht te geven wordt weggewerkt. God houdt zoveel van ons, maar we zien dat niet (meer), juist omdat er zoveel is waarmee wij bezig zijn (en ons laten verleiden). We blijven vaak haken bij wat we niet hebben, en vergeten daardoor zorg en oog te hebben voor al het mooie wat we van God ontvangen in ons hart en in mensen ons heen als we daarvoor de rust nemen en ruimte maken. Het klinkt vreemd, maar zou God ook niet dé onbekende Valentijn zijn? Of draaf ik nu door?
Het is ons gegund
Ik geef het voor wat het waard is, want ik preek nu ook voor mijn beurt. De veertigdagentijd is ons gegund als een tijd om meer aandacht en zorg aan onszelf en anderen te geven. Een tijd om met meer rust en liefde te kijken naar wat en wie er in ons leven toe doet? Ik wens u nu al een gezegende veertigdagentijd om straks met een opgeruimd gemoed het feest van de opstanding van Jezus in ons leven met Pasen nog meer te kunnen vieren.
Moge deze veertigdagentijd u vrede en alle goeds brengen,
Roland Putman ofm.