Vredestichter zijn... Taizé in Riga
Een reis maken is je inleven in de ander. Jongeren namen deel aan de oecumenische Taizé-ontmoeting in Riga. Het is een brug bouwen van vriendschap. Met een paar jonge mensen uit Nederland namen we deel als vrijwilliger in de Taizé-ontmoeting. Meehelpen waar kan. Waarom eigenlijk?
Tijdens mijn theologiestudie ben ik geraakt door de enorme gastvrijheid van een klooster in het Franse Bourgondië. Duizenden jongeren trekken er naar de naastgelegen camping toe in de zomer. De broeders van Taizé trekken ook naar grote steden in Europa en dagen er mensen uit tot gastvrijheid, vertrouwen en eenvoud van leven: “heb je een paar vierkante meter over, dan kun je al een jongere ontvangen”. Jongeren delen hun twijfel en geluk alsof ze elkaar al jaren kennen.
Duizend jongeren, vooral uit Oost Europa, woonden in gastgezinnen in Riga. In de meditatieve Taizé-viering in de Sint Petruskerk te Riga, zaten we tweemaal per dag samen op de kale grond. We zongen eenvoudige Taizé-liederen. De Lutherse kerk kent deze traditie al langer. In de katholieke kerk is deze manier van vieren nog niet zo ingeburgerd. In Riga hielpen we deze keer namens de katholieke kerk met de vieringen voorbereiden, de kerk inrichten, een workshop geven. Zo konden we mooi vertellen over het uitwisselingsproject dat we daar een jaar geleden hebben opgestart: het huis van de eenheid. Dat is een door Letse jongeren opgeknapt appartement midden in Riga. Jongeren organiseren er nu zelf open activiteiten en tonen de stad aan Nederlandse gasten die in het huis verblijven. Het heeft nu een Nederlandse website: www.pastoorke.nl
Taizé meemaken is als het vieren van Pasen. Vrijdag trekken jongeren naar het kruis van Taizé. En zaterdagavond wordt het paaslicht doorgegeven door kinderen. Een teken van nieuw vertrouwen. De abt van het klooster, frère Aloïs, sprak daar op de slotavond over tegen de achtergrond van de oorlog in de Oekraïne: “Sommigen van jullie zijn diep bedroefd om de heersende conflicten in hun landen. We worden geconfronteerd met geweld, oorlog en ziekten. Als conflicten uitbreken, is het vaak al te laat. De spiraal van haat en wraak is heel moeilijk te doorbreken. De wonden zijn dan vaak te diep om vrede te vinden. Hoe kunnen we dus onze ogen openen, om samen zicht te krijgen op hoe conflicten tot stand komen? Conflicten tussen bevolkingsgroepen liggen altijd op de loer, dus eerst zullen de harten moeten veranderen. Dit betekent voor ons, dat we steeds gevoeliger worden voor hen die gekwetst naast onze wegen liggen. Immers het vertrouwen in de oneindige liefde die God voor ieder mens heeft, is de bron van menselijke solidariteit. Ga niet onder in je bitterheid of vernedering. Onoplosbare situaties in de wereld doen juist een appèl op ons, om ons vertrouwen in Christus te verdiepen. Zonder een vernieuwd vertrouwen in Christus, zullen we niet in staat zijn om de keten van geweld te doorbreken. Vertrouwen wordt versterkt als we niet te snel reageren op harde woorden.
Het is de Heilige Geest, die in ons is, die ervoor zorgt, dat de bron van liefde en vrede stroomt in ons hart. Zeg ‘ja’ tegen het geheim van je hart, dat kan de aarde veranderen. Laten we daarom Maria's ja niet vergeten. Geen van haar buren zou ooit hebben vermoed dat door haar ja, Christus geboren werd onder ons. Ook wij kunnen onopvallend beginnen met ja te zeggen. We ontvangen dan de vrede van God in ons hart. Wees eerst zelf blij met de vrede van God, dan pas kunnen tirannen worden verdreven. De verrezen Heer, heeft haat, geweld en dood, overwonnen en komt ons tegemoet met: ‘Vrede zij met u’. Die vrede begint eerst dichtbij in onze dagelijkse relaties met onze dierbaren. Durf ik ‘instrument van vrede’ te worden?”
Wil je ook zelf een keer deelnemen aan zo’n ontmoeting.
Raadpleeg dan de website: www.taizé.fr
Of ga een keer mee naar een jongerenviering in de stijl van Taizé: www.taizeindenbosch.nl
Stefan Schevers
