Verbonden in Verdriet
Herdenkingsdienst in Sint Martinuskerk Velddriel
Verbonden in verdriet. Dit thema stond centraal in de herdenkingsviering in de Sint Martinuskerk in Velddriel op zaterdagavond 26 juli met als voorganger priester Jo Verhoeven uit Velddriel.
Eén van de kerken in de Franciscus parochie Bommelerwaard die samen met parochianen en kerkgangers het verdriet, troost en medeleven willen betuigen met de verschrikkelijke vliegramp MH17 in Oekraïne.
Om medeleven en steun te betuigen aan alle slachtoffers en hun nabestaanden die deze bemoediging zo hard nodig hebben, nu en in de komende tijd.
Het zangkoor opende de requiem-herdenkingsviering met een lied van de Nationale herdenking in Amersfoort.
‘Als kleine gemeenschap moest ook Velddriel iets doen om uiting te geven aan het verdriet. Wij kunnen er niet om heen. De vliegtuigramp die vele slachtoffers heeft gekost. Ze gingen op vakantie, naar een congres en naar familie. We zijn lam geslagen en we voelen ons verbonden met hun verdriet’.Priester Jo Verhoeven die deze herdenkingsdienst op het laatste moment heeft voorbereid voelde zich getroost om deze gevoelens samen met vele mensen te mogen beleven en te dragen.
‘Dit verdriet en medeleven dat de priester zo respectvol memoreert verwijzend naar het prachtige lied van Claudia de Breij:
‘Als de oorlog komt,
En als ik dan moet schuilen,
Mag ik dan bij jou?’
Een episode uit een indrukwekkende en waardevolle preek waarin het stil werd in de kerk en de aanwezigen hierna staande één minuut stilte in acht nemen.
In het slotgebed benadrukt de priester de gevoelens en de tranen die onbedwingbaar en onbeheersbaar zijn met dit gedicht:
Ieder afscheid doet ons stilstaan
bij de dingen waar we zo zelden bij stilstaan.
Ieder afscheid doet ons stilstaan
om te herinneren wat we zo licht vergeten.
Ieder afscheid doet ons stilstaan
om in te zien wat ons aan deze aarde bindt.
Zoals: het liefste dat we moeten leren loslaten,
het onzichtbare dat ons met elkaar verbindt,
de vreugde van het samenhoren,
en de pijnen van gescheiden zijn,
of het gevoel van leemte en gemis
dat doet verlangen naar een eeuwigheid.
Truus Peters
