Katholiek Bommelerwaard

Alem • Ammerzoden • Hedel • Heerewaarden • Hurwenen • Kerkdriel • Rossum • Velddriel • Zaltbommel








Delen:
meld deze pagina op Twitter meld deze pagina op Facebook
Volgen:
link naar de RSS Feed van de laatste nieuwsberichten volg Katholiek Bommelerwaard op Twitter volg Katholiek Bommelerwaard op Facebook

Feest in een donkere tijd

Woord van bemoediging Mgr. De Korte

gepubliceerd: dinsdag, 10 november 2020

Een woord van bemoe­diging van onze bis­schop, Mgr. Gerard de Korte, bij gelegen­heid van Wil­li­brord­zon­dag, mag ons in­spi­re­ren in deze donkere dagen.

Beste broe­ders en zusters,

Velen van u zullen het met mij eens zijn dat onze tijd las­tig en duister is. De corona­cij­fers zijn hoog en de samen­le­ving is voor een deel weer tot stilstand geko­men. Steeds lui­der klinken opnieuw de zorge­lijke verhalen uit onze zieken­hui­zen en ver­zor­gings­hui­zen. Niet weinig mensen voelen zich een­zaam en de econo­mische gevolgen van de corona­pan­de­mie geven bij velen een gevoel van bestaansonzeker­heid.

Giftige sfeer

Het lijkt een algemene ten­dens dat in Kerk en wereld de lontjes korter wor­den en de span­ningen groter. In deze dagen horen wij voort­du­rend over de gif­tige sfeer binnen de Verenigde Staten. Ik maak mij grote zorgen over de toe­ne­mende span­ningen, ook in ons goede vaderland. Iemand met een andere visie wordt te snel gezien als een vijand.

Ik noem ook de polari­sa­tie rond het beleid van onze paus Fran­cis­cus. Allerlei katho­lie­ke sites waar de paus bij voor­baat met wan­trouwen tegemoet wordt getre­den. Deze ont­wik­ke­lingen ondermijnen de on­der­lin­ge ge­meen­schap en de ver­bon­den­heid met de paus als de hui­dige Petrus in ons mid­den.

Saam­ho­rig­heid en on­der­lin­ge ver­bon­den­heid staan onder druk. Op sociale media, helaas ook chris­te­lijke media, krijgt haat steeds meer ruimte. Vaak zijn mensen niet meer bereid om te argumen­te­ren maar wordt er alleen hard en onbarm­har­tig geschol­den. Per­soon­lijke bele­digingen zijn steeds meer in de mode geko­men.

Bruggen bouwen

Tijdens de vie­ring van Aller­hei­ligen op 1 no­vem­ber lazen wij uit de Bergrede de zalig­spre­kingen. Ik vierde de Eucha­ris­tie in de ka­the­draal en tij­dens de preek heb ik twee van die zalig­spre­kingen naar voren gehaald: zalig de zacht­moe­di­gen en zalig de vrede­stich­ters. Veel mensen hebben hun gemoed verhard en zijn niet meer bereid om in de schoenen van een ander te gaan staan. Het gevolg is ver­baal en helaas ook steeds meer fysiek geweld. De recente terreur in Frank­rijk en Oos­ten­rijk vormt daar een verdrie­tig voor­beeld van. Of denken wij aan de bedrei­ging van docenten in ons eigen land.

Juist volgelingen van Christus zijn ge­roe­pen om zich steeds opnieuw te bekeren. Alle hard­heid achter ons te laten en zacht­moe­dige mensen te zijn. In onze dagen hebben wij ook behoefte aan vrede­stich­ters. Geen bruggen tussen mensen opblazen maar bruggen bouwen. In het besef dat God alle mensen een unieke waar­dig­heid heeft verleend. In kracht van Gods Geest zijn wij ge­roe­pen de vrede van Christus concreet zicht­baar te maken in de omgang met elkaar.

Diaken­wij­dingen

Gelukkig zijn er in deze las­tige en donkere tijd toch ook momenten dat wij feest kunnen vieren. Voor mij per­soon­lijk en voor het gehele bisdom was dat afgelopen zater­dag. Tijdens een fees­te­lij­ke vie­ring van de heilige Wil­li­brord, patroon van onze Neder­landse kerk­pro­vin­cie, mocht ik vier per­ma­nente diakens en twee diakens op weg naar het pries­ter­schap wij­den. Door de corona­cri­sis kon de ka­the­draal maar 30 mensen toelaten maar gelukkig bood de perfecte live­stream in de Sint Jan uit­komst. Enkele duizen­den gelo­vi­gen kon­den zo met ons verbon­den zijn en waren getuigen van de wij­ding. Met een dank­baar gevoel denk ik terug aan de wij­dings­plech­tig­heid die, ondanks alle coronabeper­kingen, waar­dig en fees­te­lijk is verlopen.

Dienend geloven

Diakens en pries­ters hebben binnen onze Kerk een eigen opdracht. Zij staan niet boven maar tussen de andere gelo­vi­gen. In het voetspoor van Christus willen zij niet gediend wor­den maar zelf dienen. Onze gewijde broe­ders zijn er voor de ver­kon­di­ging van het Woord, de bedie­ning van de sacra­menten en het onderling dienstbe­toon. Zo kunnen zij een be­lang­rijke bijdrage leveren aan het leven van pa­ro­chies en onze geloofs­ge­meen­schappen maken tot, met de woor­den van paus Fran­cis­cus in zijn recente en­cy­cliek Fratelli Tutti, een echte broe­der- en zuster­schap.

Missio­nair elan

De heilige Wil­li­brord landde in 690 met andere monniken op onze kust. Hij kwam als een vreugdebode om te ver­tellen over Gods mensen­liefde. Als mis­sio­na­ris heeft hij de persoon en het Evan­ge­lie van Christus in onze streken bekend gemaakt. Hij trok rond en verkon­digde Gods onvoor­waar­de­lijke liefde in Christus. Wil­li­brord was aller­eerst her­der. Hij besefte met open han­den te moeten leven. Als gees­te­lij­ke bede­laar had hij bij Christus voedsel ten leven gevon­den.

Onze zes nieuwe diakens zijn ge­roe­pen om ook zelf mis­sio­na­ris te zijn. Alleen op de winkel passen is geen toe­komstbesten­dige optie. Het gaat erom crea­tief nieuwe wegen te vin­den om mensen van vandaag te bereiken met het Evan­ge­lie. Onze nieuwe diakens kunnen nieuwe wegen inslaan om vooral ook jonge mensen te bereiken. Wij weten dat onze cultuur helaas in menig opzicht de missio­naire opdracht eer­der blok­keert dan sti­mu­leert. Voor veel tijd­ge­no­ten is de hemel immers verdwenen. Maar als vrien­den van Christus kunnen en mogen wij niet moedeloos zijn. Mis­schien af en toe wel vermoeid. Maar dan is het tijd om te rusten om daarna weer te zaaien en het ver­trouwen dat God zelf zal zorgen voor de oogst. Steeds weer mogen wij de netten uitgooien. Gods Geest werkt ook vandaag.

Biddend be­ge­lei­den

Door de corona­cri­sis was een massale vie­ring in de ka­the­draal niet moge­lijk maar wij kunnen onze nieuwe wij­de­lin­gen wel massaal met ons gebed onder­steunen. Ikzelf ben dank­baar voor alle gelo­vi­gen die voor mij als bis­schop bid­den. Het is bij­zon­der bemoe­digend te weten dat mensen mijn pas­to­rale opdracht bid­dend be­ge­lei­den. Een en ander geldt na­tuur­lijk ook voor de zes nieuwe diakens. Ook in deze las­tige en onzekere tijd richten wij onze ogen op de Heer van de toe­komst.

Tijdens de wij­dings­plech­tig­heid lazen wij de in­druk­wek­kende woor­den uit de Hebreeënbrief: Christus is dezelfde gis­te­ren, vandaag en tot in eeuwig­heid. Zoals Wil­li­brord missio­nair in het leven stond en het geloof van zijn doopsel gestalte gaf, zo mogen wij dat allemaal doen. Onze pries­ters en diakens, juist ook de wij­de­lin­gen van afgelopen zater­dag, hebben een bij­zon­dere taak om anderen gelovig te in­spi­re­ren.

Met de woor­den van Wil­li­brord mogen wij elkaar in de naam van God geluk wensen:

in nomine Dei feliciter

+ Mgr. dr. Gerard de Korte






 

 

Home

Nieuws

Agenda

Contact

Ik wil

 

Mijn kindje laten dopen
De Eerste H. Communie
Het H. Vormsel
Trouwen
Biechten
Ziekencommunie
Ziekenzalving
Uitvaart regelen
Misintentie opgeven
Meehelpen in de parochie
Inschrijven in de parochie
Adreswijziging doorgeven
Doneren
Een kerk gebruiken

Ik zoek

 

Adressen
Jeugdactiviteiten
Gezinsviering
Parochieblad
Kinderpagina
Catechese
Alphacursus
Koor
Begraafplaats
Misboekje
Op Trefwoord

Vieringen

 

Alle vieringen
Alem
Ammerzoden
Hedel
Kerkdriel
Rossum
Velddriel
Zaltbommel
Doopvieringen
Eerste H. Communie
Vormselvieringen
Ouderenvieringen
Oecum. vieringen
Intenties
Vaste vieringen

Sacrament

 

Doop
Eerste H. Communie
Vormsel
Biecht
Huwelijk
Ziekenzalving
Uitvaart

Algemeen

 

Geschiedenis
Franciscus
Pastoraal team
Bestuur
Pastoraatsgroep
Parochieblad
Adressen
Documenten
Tarieven
Veelgestelde vragen
Links
Sociale media
Privacy
Disclaimer